De Vrijheidsbrug (Szabadság híd) is een van de negen bruggen over de Donau in Boedapest, wellicht wel de mooiste brug in Boedapest. De brug bevindt zich tussen het Sint-Gellértplein (Szent Gellért tér) in Boeda en het Fővám-plein in Pest.
De oorspronkelijke brug is ontworpen, als derde verbinding over de Donau, door architect Virgil Nagy en ingenieur János Feketeházy in jugendstil stijl. De bouw duurde van 1894 tot de opening in 1896. De Vrijheidsbrug heeft de constructie van een hangbrug van 331 m lang en 20,1 m breed. De brug is kenmerkend voor Boedapest door de stalen, karakteristiek groene constructie en de beelden van vier Turul, de mythische Hongaarse vogel op de staanders, die als torens boven de brug uitsteken. Ook is de brug voorzien van het Hongaarse wapen boven de rijbanen. Aan de uiteinden van de brug staan lantaarnpalen in Parijse stijl.
De brug werd ingehuldigd in 1896 als onderdeel van een reeks plechtigheden om de 1000ste verjaardag van de aankomst van de Magyaren in het Karpatenbekken te herdenken. Bij de opening kreeg de brug de naam van koning Frans Jozef, de Habsburgse vorst die de brug opende door de laatste zilveren klinknagel ceremonieel in de brug te zetten.
In 1898 reed ook de eerste tram over de Frans Jozefbrug.
De brug werd in 1945 door de Duitsers verwoest. Op 20 augustus 1946 werd de gerestaureerde brug weer in gebruik genomen op de naamdag van Sint Stefan, de belangrijkste nationale feestdag van Hongarije. Bij deze gelegenheid werd de naam veranderd in “de Vrijheidsbrug”.
De Vrijheidsbrug is populair onder de bevolking om de avond af te sluiten. Vooral jongeren en locals verzamelen hier met drank en snacks om samen de avond te zien vallen over Boedapest. Het rustige water van de Donau, de gekleurde hemel van de zonsondergang boven de prachtige skyline van Boedapest, uitzicht op de Gellértberg met het citadel en het Vrijheidsbeeld zorgen voor een heerlijke avond.
Tussen de Vrijheidsbrug en de Elizabethbrug heeft u langs de boulevard aan de Pest-kant het mooiste uitzicht op het stadsdeel Boeda.