Verhalen > Balatonakarattya; rondreis met de camper

Onze reis naar Hongarije.. juni 2005

Op 3 juni vetrokken we om 5.20. vanuit Antwerpen wijk Luchtbal.

Onder een stralende zon, met een buiten temperatuur van 28° C. hadden we een vlotte reis, zowaar zonder files..

Onze eerste stop en overnachting hadden we in Straubing een plaatsje tussen Regensburg en Passau.. Waar we een camping vonden die door de gemeente werd uitgebaat, die zeer net was en heel gezellig aandeed. Het plaatsje zelf leek best een wandeling waard. Iets waar we omwille van de vermoeidheid maar van afzagen.

Voor mensen die trekken met een mobilhome is dit een ideale stop op ongeveer een 750 km van Antwerpen en een 500 km van het Baltatonmeer en 400 km van de Hongaarse hoofdstad Boedapest.

4 Juni

Ook hier verliep zeer voorspoedig, zonder files en aanvankelijk onder een betrokken hemel en regen… Eens Wenen voorbij  klaarde het uit en werd het drukkend warm.

Op onze bestemming aangekomen Balatonakarattya  trok het weer toe en terwijl ik deze lijnen tik begint een zwaar onweer steeds meer te dreigen. Mijn eerste indruk over Hongarije heb ik als zeer positief ervaren, na aanvankelijk wat problemen aan de Hongaarse kant van de grens met de paspoorten van onze vrienden van Nederlandse komaf, reden we een zeer proper en netjes verzorgd landschap binnen. De wegen die naar onze eerste bestemming leidden, waar goed onderhouden, soms met wat putten en kuilen, maar die waren eerder uitzondering dan regel.

De politie is veelvuldig aanwezig in het straatbeeld,  en duld geen alcoholgebruik achter het stuur, iets wat ons door een vriendelijke douanier trouwens al werd verwittigd..

Culinair stond ons ook een verassing te wachten… We bestelden op de camping van bestemming een soort grillschotel.. Die sloeg onze stoutste verwachtingen, verzorgd, lekker en met liefde bereid, veel te veel, en we betaalden 36€ voor 2 grote glazen bier (1/2 liter) 5 glazen wijn en daarboven kregen we van een heel vriendelijke kelner  per persoon een glaasje abrikozen jenever aangeboden….dit alles voor 4 personen

Tot zover onze eerste en tweede dag… vervolg komt morgen.

5 juni ’05

Na een zwaar winderige avond en regenachtige nacht,  stonden we op onder een betrokken druilerige lucht, toch was de temperatuur zeer aangenaam te noemen :  een goede 20°. Later in de namiddag steeg de temperatuur tot een behaaglijke  26° en werd het heerlijk zonnen.

Omdat het eten zo was bevallen trokken we weer terug naar “ons”  restaurantje, waar we nu Zanderfilet bestelden, een vis die, naar ons werd gezegd, uit het Balatonmeer komt.  Volledig vrij graten, dit  voor de luie viseters..Een heerlijke bereiding met een delicaat sausje.

En zo eindigde onze 2de dag in een land waar al langsom meer gaan van houden.

6 juni 05

De dag begint zonnig, en in de morgen kunnen we heerlijk zonnen, in de namiddag begint het te betrekken en laat het weer zich somber aanzien..Wat ons er toch niet van weerhoud om een duikje te nemen in het grootste meer van Europa. We hebben besloten het Balatonmeer te verlaten en onze reis verder te zetten naar Boedapest

Voor we echter Balatonkarattya verlaten, heb ik aan de kok van ons restaurantje gevraagd om een typische Hongaarse maaltijd te bereiden. Met wat hulp van de mensen van de receptie werd mijn verzoek overgebracht, en zag ik”onze chef” al beginnen denken wat hij ons zou kunnen  voorzetten.

Het werd een dunne steak die bedekt was mee saus van champignons, spekblokjes    en een zeer hartige saus, op een bedje van gekookte aardappelen die door een lookolie en peterselie waren gehaald.. Heel lekker…maar vrij hartig

Maar al pratende in het restaurant leerden we heel vlug dat een camping in Boedapest niet de beste oplossing bleek te zijn.. en dat er zoveel te zien is Hongarije dat we van onze oorspronkelijke reisplanning zullen moeten afstappen..

7 juni

Vertrek uit Balatonkarattya naar Velence, V    an hieruit zouden we en kunnen we met een trein naar Boedapest.

Nemen een middagje rust, en staan op een totaal verlaten camping.

Het is ondertussen beestig slecht weer geworden met een fikse storm en regen.

Toch doet dit niets af van de vriendelijkheid en gedienstigheid van de Hongaren, die ons voor de zoveelste maal verwittigen voor Pick-pockets of  zakkenrollers in hun hoofdstad.. Morgen dus  vertrek naar Boedapest.

8 juni

Na een hele vroege start  nemen we  het treintje van Gardony naar Boedapest dat  op een kleine 60 km verderop noordelijk ligt. Na aanvankelijk wat zoeken treffen we een Boedapester (?) die ons in heel behoorlijk Engels de weg wijst naar het kasteel.  Na een serieuze klimming van 100 trappen bereiken we Burcht met de Maria Kerk vanwaar een eerste en prachtig zicht hebben over het  stadsgedeelte Pest en de  Donau met aan de overkant het prachtige sgebouw.

Het middagmaal gebruiken we in een zaak die Sissi heet genoemd naar … je weet wel die ongelukkige keizerin uit het Oostenrijkse Keizerrijk. De prijs voor een grote tas Goulash (soep) is  9 € alhoewel heel, lekker was de prijs toch overdreven.

Onze vrienden opperde de idee om met een bus sight seeing te doen. Dit was zonder meer een schitterende gedachte omdat we zo op een korte tijd heel veel zagen van al het moois dat deze stad te bieden heeft. Dat is wel wat.. Middels hoofdtelefoons werd in vrij behoorlijk Nederlands  een heleboel informatie gegeven, die voor geïnteresseerden voldoende stof en inspiratie aan de hand doet om de stad verder en nog intenser te bezoeken..

Vermoeid maar zeker voldaan over de indruk die Boedapest ons heeft gegeven trokken we terug naar Gardony waar we in vast restaurantje weer eens lekker gingen eten met het motto in gedachte…. Voor die prijs kun je niet koken.

Het weer blijft beestig slecht

De camping was ook niet je dat..misschien omdat  wat we alleen waren de  eigenaars het niet nodig vonden om onder andere  het water voor douches te verwarmen.

9 juni

Na een stormachtige nacht, vertrek naar Debrechem in de gietende regen. Na een 4 tal uren rijden over 250 km aankomst in Debrechem. Onze eerste zoektocht gaat naar het toerist office, waar we wel een bord van vinden,  maar de het kantoor itself niet. Toen we enkele voorbijgangers aanspraken, in het Duits en/of  het Engels  negeerden die ons straal en deden alsof we lucht waren, een schril contrast met de vriendelijkheid die we eerder hebben ervaren.

Dus dan maar gaan zoeken naar een geschikte camping, die we dan op 5 km buiten de tweede grootste stad van Hongarije vonden. Het weer blijft  beestig slecht en de regen valt er met bakken uit.

10 juni

Tijdens de nacht is het regenen opgehouden, maar het blijft veel te koud voor de tijd van het jaar.

We rijden van Debrecen naar een stad die 20 km meer noordwestelijk is gelegen, en waar we gaan genieten van thermale  baden. Deze stad met de voor ons onuitsprekelijke naam Hajduszoboszlo, mag zich de bezitter noemen van een prachtig complex thermale baden.

Dat ze dat die hier ernstig nemen blijkt uit de oppervlakte van het complex  nl. 30 hectare,

Met verschillende zwem- en thermale baden, massageruimtes, sauna, gelaats- en andere verzorgingsfaciliteiten. Voor diegene die houden van vertroeteld te worden…. De plaats bij uitstek. Jammer genoeg  heeft onze reisgenoot last van en kaakspierontsteking die een dokters bezoek noodzakelijk maakt.

Met een zak vol medicijnen en goede hoop zien we beterschap tegemoet.

11 juni

Het weer blijft ons parten spelen…..het blijft bewolkt, meteen steeds dreigende regenlucht.. Voor morgen evenwel wordt er een tijdelijke verbetering verwacht.

Alle Hongaren zeggen het zelfde…. We dit nog nooit meegemaakt en de temperatuur ligt tenminste 15° onder wat we voor deze tijd van het jaar gewoon zijn en normaal hebben.

Na de middag breekt de zon door de wolken, en krijgen we een aangename 20° C.  Onze vriendin maakt van de gelegenheid gebruik om zich eens goed te laten verwennen met massage en gelaatsverzorging.   Dit allemaal voor een derde van de prijs die bij ons wordt aangerekend.

Wij duiken weer het thermaal bad in en verbazen steeds weer om de goede hygiënische zorgen die worden besteed aan de inrichtingen. Meerdere malen per dag wordt er gedweild in  het gehele complex. We stellen ook vast als men de mensen iets meer leert kennen ze veel vriendelijker worden.  De taal barrière zal hier zeker niet vreemd aan zijn, en omdat het Nederlands of Vlaams nogal op Duits gelijkt worden we hierop wel eens aangekeken. Ondertussen is het weer opgeklaard en hopen we op een voortzetting voor morgen.

12 juni

Onze hoop op goed weer wordt bewaarheid, op wat aanvankelijke frisse wind klaart het  uit en  paar witte cumulus nimbus wolken kunnen de pret niet verdrijven en de temperatuur klimt naar een aangename 23 ° C. Weer genieten we van een heerlijk thermaal bad, en een zeer goed drinkbaar Hongaars pilsje achteraf..

Morgen gaat de reis verder naar  Eger

13 juni

Vanmorgen  rond 9 uur vertrokken uit ons kuuroord, naar Eger, een stad in Noord-oost Hongarije.  Deze, naar onze begrippen kleine stad,  is een zeer sympathiek plaatje, met enkele mooie gebouwen, en dat vooral zijn naambekendheid heeft dank zij zijn Egri Bikaver of Stierenbloed van Eger, een nogal speciale wijn met een hele kordate afdronk. Het is wat wennen  voor men de speciale smaak kan appreciëren. De Hongaren zelf drinken hem in bierglazen voor de helft vol met Bikaver en aangevuld met Coca-cola… ieder zijn smaak, maar toch;

De mooie fontein in het park van Eger.

De Basiliek van Eger.

14 juni

Vanuit Eger vetrekken we met de neus huiswaarts naar de steden Visegrad, Estergom, en Szentendre .

In Visegrad vinden we een kleine maar zeer nette camping, van waaruit we met een taxi of openbaar vervoer de eerder genoemde steden zoeken te verkennen. We zijn door het zogenaamde Bukk gebergte getrokken, wat een zeer afwisselend  en boeiend landschap heeft te bieden. Ook hier worden we getroffen door de propere stadjes en gemeenten waar we doorreizen. In deze meer toeristische gebieden zijn de mensen ook veel toeschielijker dan in het oosten. Wat ook opvalt is de wil en de bereidheid tot het spreken van het Engels, hoe beperkt de kennis van deze taal ook is.

Hier in de helft van onze reis, weet ik het zeker… we komen terug… naar dit prachtige land, waar de mensen heel erg hun best doen om de sinds eeuwen verloren eigen identiteit terug te vinden. Na Trukse , Oostenrijkse en Russische overheersing,  en plotse toetreding tot de EEG kan ik me voorstellen dat dit voor deze mensen heel moeilijk om de nieuw verworven vrijheid  ten volle te beleven. Als je er even stil bij staat, kun je alleen maar bewondering opbrengen voor de trotse Hongaren.

Wat het verkeer betreft….. hier heb je wel een oogje meer voor nodig, de Hongaren zijn niet direct hoffelijke chauffeurs te noemen die begrip hebben voor en toerist die met een 7 meter lange mobilhome de weg zoekt. Dat er niet meer kruisjes langs de weg staan met foto en bloemenkrans is mij als beroepschauffeur een zuiver raadsel, want inhalen gebeurd met absolute doodsverachting, en de pas afsnijden is de gewoonste zaak ter wereld. Ik probeer op mijn bescheiden manier bij te dragen tot de verkeersveiligheid, door wanneer veilig inhalen kan dit even aan te geven door mijn rechter pinker  in te schakelen.

15 Juni

We ontwaken in Visegrad, en gaan te voet de stad  verkennen. Visegrad is een straatdorp, dat met zijn ruïnes wel een bezoek waard is. Wat ons wel heel aangenaam verraste is dat we in het plaatselijke hotel, zowaar een dienster ontmoette die een heel behoorlijk woordje Nederlands sprak, en daar terecht heel trots op was. Tijdens ons weer eens uitstekend maal, dat naar ànze begrippen weer 2 keer niets koste,  en dat we konden kiezen uit een Nederlandstalig menu, kregen  we een foldertje, weer in het Nederlands.. dat ons uitnodigde op een middeleeuws kasteelfeest.  We besloten dat eens te proberen, en voor de ongelooflijke som van 19€ de man kregen we een spektakel dat iedere cent en Forint meer dan waard was.

Met een bus van het hotel dat de hele avond inrichtte, werden we naar de ruïne van het voormalig koninklijk paleis gebracht waar herauten ons opwachten. Onder trom geroffel en hoorngeschal ging het dan naar de “burcht”, waar  heel goed getrainde “ridders”  en schildknapen van  7 jaar tot een eind in de 40 ons een demonstratie gaven van  boogschieten, speerwerpen, zwaardvechten, kruisboogschieten, en valkeniersschap, Dit alles onder het genot van het plaatselijke bruiswater, de bekende Egri Bikaver,  en witte wijn , zoveel als je aar opkon. Daarna ging het optocht naar het restaurant Renaissance, waar we op een heus middeleeuws feest werden vergast, met hertenroomsoep, kalkoenpoot en varkenribbetjes, met weer wijn en mineraalwater naar believen en als muzikale omlijsting middeleeuwse muziek. Deze muziek ging ons 21ste eeuwers wel na een tijdje deftig de keel uithangen, maar droeg toch bij tot de sfeer .

de burgt

16 juni

We vetrekken in Visegrad terug naar waar we de vakantie willen afsluiten met enkele dagen rusten en zon… wat plonsen in het Balatonmeer en nog  meer lekker eten

Na een tochtje van 3 uur en 140 km  (shoppen in begrepen) bereiken we terug camping Piroska , te Balatonakarattya om te genieten van zon en rust.

Eindconclusie

Landschap…..

Zeer mooi en afwisseld.. Vooral de Donauknie met Visegrad, Eszeprem en Estergom zijn zeker de moeite waard.

De Thermaalbaden van Hadjubosolo zijn een must.

Mensen…..

Komen soms stug over,  maar dit kan te wijten zijn aan het gebrek van talenkennis bij de Hongaren. Verder vriendelijk en zeer behulpzaam

Campings…

Over het algemeen goed, maar preutse mensen kunnen een probleem hebben met bv de douches die weinig of geen privacy bieden.

Culinair…

Hier hebben overal veel beter gegeten dan bv in Frankrijk. De keuken zou men kunnen zeggen dat ze tegen de Duitse aanleunt, maar dat is niet zo. Men kan kiezen tussen zacht en zeer hartig, tot gloeiend pikant.

De spijskaarten zijn zeer uitgebreid, en bieden voor ieders wat wils.

De prijzen zijn naar onze normen zeer laag  voor zeer veel kwalitatief goed en lekker eten  gemiddeld 4 € pp. drinken inbegrepen.

Wijnen…..

Een grote keuze uit Hongaarse wijnen die voor iedereen wel wat te bieden hebben van heel droog, zowel rood als wit.

Likeuren zijn ook best lekker al gaan die allemaal in meer of mindere mate naar de grote gamma van kruidenbitters (Unicum en Stint Hubertus) zijn hier een  voorbeelden  van

Wegen…

Zeer goed … de grote autostrades zijn zoals bij ons en de verbindingwegen tussen de“kleinere” steden  zij bijna allemaal vernieuwde tweebaans wegen. Hier kan men niet echt hard rijden, zeker niet met een 5 tons mobilhome, wat ook niet aan te raden is, wat de Hongaarse politie is streng.

De Hongaarse chauffeurs evenwel rijden risicovol, zoals hierboven al beschreven, en helaas wordt dit bewezen door de vele kruisen en bloemenkransen langs de Hongaarse wegen.

Voor mensen die graag reizen, met een open “open mind”   is Hongarije een must..

Balatonakarattya          17 juni ’05

Gilbert –Gilby- De Ruisseaux